Aydilge ile Röportaj: “Başkalaşabilmek ruhumun hapishanesinden kurtarıyor.”

Popüler kültürün getirdiklerinin aksine şarkılarıyla “gerçekten” bir şeyler anlatmaya çalışan, kulak tırmalamadan şarkı söylemeyi başaran Aydilge bu haftaki röportaj konuğumuz oldu… Gönlünün kapılarını bize açtığı için kendisine bir kez daha teşekkür ediyoruz. :)

1) Bugüne kadar “Yollara Düşsem” ve “Geri Dönmem” gibi dinleyende bavul toplama isteği uyandıran şarkılar dinledik sizden. Bu durumda sizin de içinizde yerinde duramayan bir gezgin olduğunu söylemek mümkün mü? :)
Tabii ki. Zaten şarkı söylemek, bestelemek, söz yazmak da insanların kalbine yolculuk yapmak demek. Müzik yaparken, roman yazarken başkalarının hayatlarına bir süreliğine dalıp, misafirliğe gidiyorum sanki. Her defasında kendi benliğimden sıyrılıp, onların hisleriyle örtünüyorum. Kendimden sıkıldığımda başkalaşabilmenin getirdiği dinamizm ve heyecan, çoğalmama neden oluyor ve beni kendi ruhumun hapishanesinden kurtarıyor.

2) Peki tatil deyince aklınıza ilk gelen şey nedir? Aydilge nasıl tatil yapar, nerelere gitmeyi tercih eder?
Benim tatil anlayışım gezmek, yeni şeyler öğrenmek ve keşfetmekle ilgili. Yani güneşin altına yatıp saatlerce kalmak, deniz ve kumla tatmin olmak bana göre değil. Tarihi yerleri, müzeleri, o yeri özel kılan ne varsa onu deneyimlemeyi seviyorum. Şehirlerin de insanlar gibi bir enerjisi var. Ben benzer frekansta titreştiğim şehirlere çekiliyorum. Alışverişle hiç işim olmaz. Benim için dokusu, ruhu, canı önemli şehrin…

3) Ülkemizi baştan sona 3 kez gezdiğinizi biliyoruz, doğru mu? Ve bu gezilerinizde çoğunlukla karayolunu kullandığınızı… Özel bir sebebi var mı özellikle karayolu ulaşımını tercih etmenizin? Yollar size yazmak için ilham veriyor olabilir mi?
Evet, 2015 yılı ortasından başlayarak 2016 yılı boyunca ”Bitmeyen Turne” adında bir turne yaptık. Aslında adı önce bitmeyen turne değildi. Baktık ki bitmiyor, adı da öyle kaldı. :) İnanılmaz zevkli, bir o kadar da yorucuydu. Günde iki konser verdiğim bile oluyordu. Ekip arkadaşlarım, orkestram da benim gibi müzik ve sahneye tutkun olduğu için çılgın gibi durmadan sahne yapmaya devam ettik. Dinleyicime de minnettarım. Beni ülkenin dört bir yanında yalnız bırakmadılar… Tabii her gün başka bir şehir söz konusu olduğu için, kısa mesafeler olduğunda kara yolunu tercih ediyorduk. Yoksa tabii ki uçak çok daha konforlu. Ama biz aracın içinde de çok eğleniyoruz. Orkestram benim ailem. Ve en iyi arkadaşlarımla seyahat ediyor gibi hissediyorum kendimi. Zaten gitaristim Cem, en yakın dostum. Aramıza son bir senede katılan kemancım ise nişanlım. Diğer ekibim de gerçekten kardeşlerim gibiler.

4) Peki bu gezileriniz boyunca sizi en çok etkileyen şehir hangisi oldu?
Amasya’ya konsere gittiğimde aşık oldum şehre… Pontus Kralları’ndan kalma Kral Kaya Mezarları mı desem, tarihi Yalıboyu evleri mi desem… O küçük, şirin şehir mucizelerle ışıldıyor. İstanbul’da ise Adalar’a gitmek bende huzur yaratıyor. Ayrı bir dünyaya kaçtığımı hissediyorum, gizemli bir dünyaya… Çam ağaçlarının arasından yürümeye başlarsın önce. Ada evleri, gözlerinin içine ılık ılık akar. Çiçekli balkonlar, bahçeler, kuş cıvıltıları, minik kedicikler ve her yeri saran mutlu bir sükunet… Bütün bunlar, bende küçükken okuduğum çocuk kitaplarının resimlerinin içine düştüğüm hissini uyandırıyor.

5) Biraz da yeni projelerinizden bahsedelim isterseniz… Önümüzdeki dönemlerde sevenlerinizi neler bekliyor?
Şu anda son single’ım Yo Yo Yo’nun konserleri devam ediyor. Bir yandan da yeni albümün şarkılarını bestelemeye çalışıyorum. Söz ve beste işi tabii çok zaman alan ve konsantrasyon gerektiren bir iş. Neredeyse tüm enerjim, şu anda o noktada…

6) Tek soru tek cevap kısmımıza gelelim…
– En merak ettiğiniz ülke: Hindistan
– En sevdiğiniz yol şarkısı: Öyle özel bir yol şarkısı ayırmıyorum. Ama Yollara Düşsem şarkımı gerçekten çok tetikleyici buluyorum. Yollara düşsem, şehri terk etsem, bağları kessem, hiç düşünmeden… Bu sözler ve o ritim, gerçekten insanı gazlıyor:)
– Yanınızdan ayırmadığınız eşyanız: Çantam çünkü o çantanın içine dünyayı sığdırıyorum. Tek sorun, aradığım şeyleri buluna kadar da bir dünya zaman geçmesi. :)